Errezeta

Ziazerbak garbituko ditugu lehenik. Harraskan sartuko ditugu, tanta batzuk ehe edo ozpina izango dituen ur hotzean. Eskuz nahasi eta minutu batzuetan edukiko ditugu gozatzen, zikina hondora dadin. Kontu handiz xukatuko ditugu. Ur zikina bota eta ur hotz ugari garbian edukiko ditugu ziazerbak berriro, ongi garbitzeko. Zurtoina moztu eta hostoak zeharkatzen dituen hari lodia kenduko diegu luzera osoan zehar. Banan-banan jokatuko dugu horrela. Txikiak direnean, ez zaie ziazerbei zurtoina kendu behar, gogorrei bakarrik.

Ziazerbak garbitzen ari garen bitartean, olioa jarriko dugu ziazerba guztiak hartuko dituen kazola batean eta su eztian edukiko ditugu hartan eztitzen tipulina eta baratxuriak, pikatuak, gatz pixka batekin. Ezti-ezti utziko ditugu gaiak egiten, kazolari etengabe eraginez eta gaiei kolorea hartzen utzi gabe. 15 bat minutuan jardungo dugu horrela. Ondoren, sua bizitu eta gordinik erantsiko ditugu ziazerbak, birak etengabe emanez, eta tapa batez estaliz. Bolumen hori murriztuz joango da arian-arian eta gero eta urriagoa izango da, halaber, ziazerben zukua. Beste 15 minutu emango ditugu horrela. Epe horren ostean, tapa erretiratu, esnegaina erantsi eta dena egiten utziko dugu itxura krematsua hartu arte. Gatz pixka bat emango dugu. Ziazerbak eginik daudenean ikustean, hau da, urtsu ez baizik eta krematsu daudela sumatzean, zimiko bat piperbeltz eta limoi azal birrindua erantsi eta biraka erabiliko ditugu ondoren une batzuetan.

Limoiz lurrinduriko ziazerba hauei pasta egosia eta xukatua erantsi eta, nahastura hori biraka erabili ondoren, Idiazabalgo gazta zahar birrinduaren kutsua eransten badiegu, misteriorik ez ezik San Saturninoren eta San Ferminen sukaldea ere ezin gordeko digute zeruko ateek.

Ziazerbak kreman limoi azalaren kutsuan