Soufle guztietan da gomendiozkoa zuringo baino gorringo gehiago erabiltzea. Gruyère da errezeta honetan bideratuko dugun gazta, baina berdin balio izango du beste antzeko batek, koipearen maila bertsukoa bada. Comte frantsesa aukera ere izan daiteke, adibidez.

20 g gurin urtuko ditugu eltze giderdun batean. Langar finean erantsiko dugu ondoren irina, eta ezti eta mantso nahasiko ditugu ondoren bi gaiak zurezko zali edo koilara batez. Nahastura apartzen hasi orduko (ez diogu kolorea hartzen utzi behar), pixkana-pixkana erantsiko ditugu ura eta esnea, batera irakin eta gero. Su eztian edukiko dugu nahastura egosten, bospasei minutuan. Sutatik atera eta gatz pixka bat emango dugu.

Bereizi egingo ditugu gorringoak eta zuringoak (4 gorringo eta 3 zuringo). Elur-puntua uzteraino joko ditugu zuringoak, eta hagaxka-irabiagailu elektriko batez baliatuko gara horretarako, ahal izanez gero. Gorringoak erantsiko dizkiogu aurrez maneatu dugun bexamel epelari, eta kontu handiz nahasiko dugu, gazta birrindu, piperbeltz zuri eho eta muskat intxaurrarekin batera. Gatz pixka bat erantsiko genuke, beharko balitz. Kontu handiz, gomazko espatula batez baliatuz, nahasiko ditugu zuringo harrotuak gazta-nahasturarekin, mugimendu bilgarri leunak eginez. Goitik behera.

Lau lagunentzako sufle-molde bat igurtziko dugu gainerako gurina, 5 g, eta irina emanez. Haren barruan isuriko dugu nahastura, moldearen hiru laurden gainditu beharko ez dituena. Labean sartuko dugu ondoren, 180-ko tenperaturan, parrilla batean eta behealdean, suflearen gainaldean berehala gorri ez dadin.

20/25 minutuan edukiko dugu suflea labean. Haien ostean, berehala zerbitzatuko dugu, errukula zurtoinez lehen sakaldiko oliba olio birjinaz maneaturiko errukula zurtoin entsalada fresko batekin, adibidez. Edo, horren mokofin ez bagabiltza, baratxuriz lurrinduriko eskarola entsalada batekin, edo uraza xamur baten entsalada eder batekin.

Gazta souffle tradizionala